zonnetje

op mijn kantoor hebben we grote ramen. hele grote mooie oude ramen.
ik heb 1 van die ramen naast me. als ik langs mijn pc scherm kijk, kijk ik op een druk, mooi, amsterdams kruispunt.

vandaag schijnt het zonnetje. en omdat ik bij het raam zit, schijnt het zonnetje op mijn bolletje. ik val dus half in slaap achter mijn pc-tje. zo'n lekker middag zonnetje.

vanavond de geluidscursus deel 3. ik ga heel veel vragen stellen en écht opletten. het is namelijk best interessant :)

en dan wordt het morgen weer veel te vroeg op, na veel te weinig slaap.

het leven is mooi! het zonnetje schijnt!

vooruitzichten

het is duidelijk. ik moet misschien toch eens op zoek naar een andere baan. iets met muziek, oraniseren én zonder opleiding. ja. weet jij het, weet ik het. het huidige werk trek ik steeds minder. het staat wel goed op de ceevee.

vanmiddag afscheidslunch van iemand met wie ik 'gemene humor' deelde op kantoor. dit plotseling vertrek heeft dus mijn ontevredenheid nog net even dat extra zetje gegeven. waarom doen mensen toch zo vaak werk wat er niet toe doet?

vandaag haal ik de posters/flyers op voor onze winston show. we spelen met de bassende meisjes en drummende jongen van lushus én met de tekenfilm-esque mannen van zylinderkopf.
gezelligheid alom en we hebben er zin an.

dit weekend doen we ook nog eens castricum aan voor een show met eva braun en sweetsweet. we moeten nog een gitaarversterker regelen... laatste moment natuurlijk.

behalve de ontzettende rock n roll avonturen van mijn tommies, heb ik ook nog eens een wekelijkse PA-cursus (=draaien aan knopjes en schuiven met schuifjes) én start binnenkort mijn muziek-management cursus.

en zo blijf je bezig.

snot schieten

dit weekend was érg leuk. met DE nieuwe vlam van 2007 (wordt dit dan toch míjn jaar?) naar de occii en later naar de nieuwe anita.

in de nieuwe anita (dna) zag ik een van de leukste bands van nederland. green hornet. misschien drinken ze daar in het mooie groningen hetzelfde water als in westfriesland. wat een heerlijk nuchtere, leuke mensen zijn dat toch altijd. biertje erbij, mooi zitte dom koike, geen problemen, gewoon gezellig en geen gezeur. en de muziek toont ook een beetje die houding. rechttoe rechtaan, want een omweg is zonde van de tijd en totaal overbodig. geen urenlange solo's of koortjes of wanhopige zanglijntjes... nee een bak galm op de zang (net iets te veel van het goede, maar op de plaat wél in juiste proporties) een drummer die écht niet onder doet voor animal van the muppets (die man ís animal van the muppets) een orgeltje dat er klein en schattig uitziet, maar het niet is en fijne gitaar met genoeg kraak voor de rock n roll. de plaat is ook erg goed en uitgebracht op Excelsior. Ik zou zeggen: goed bezig dat excelsior!

vandaag de vlam op de trein gezet, met veel moeite. op de weg terug moest iemand een opmerking maken over mijn benen. ik keek de jongen met een boze blik aan. hij was erg bezig met zich bewijzen t.o.v. een vriend ofzo. "yes you! sexy legs!" kreeg ik er nog een keer achteraan. op dat moment deed ik even mijn ogen dicht en hoopte ik opeens wél enorm te kunnen roggelen. het had mooi geweest. een grote gore fluim richting zijn net gepoetste zilveren (!!) schoentjes. of gewoon een klodder snot uit mijn neusgat schieten. zo hóplakee op zijn net-te-dure jasje. maar helaas, die gaven zijn niet van mij en hij moest het doen met een 'houd je bek' en mijn 'ik haat carnaval'gezicht.

straks ga ik me bezighouden met mijn favoriete bezigheid (eten) en daarna misschien naar de paradiso voor een feestje der hippe en luie mensen. ik hoor bij de luie.

'een dag met een gaatje'

het is bijna 11 uur en ik weet nu al 'reken vandaag niet op mij'.

mijn dag begon erg vroeg én leuk.

ik had zelfs genoeg tijd om op het station een flesje melk te kopen bij mijn (nu al)favoriete kiosk-vrouwtje. ze wenst me altijd heel nadrukkelijk een fijne werkdag en sluit standaard af met een hard 'doeeedoeiii' alsof we beste vriendinnen zijn. nu maak ik snel vrienden, blijkbaar zelfs bij het kopen van een flesje melk.

ik had zelfs een zitplek in de trein bemachtigd (weliswaar op de trap..), die niet op tussengelegen stations stoptte.

op cs wachtte mijn fietsje op mij. het weer is heerlijk. wat een hoop goeds toch!

op kantoor heb ik nu al wat rondgesjeesd, merk ik dat ik totaal afgeleid ben, heb ik een lekker koekie en straks anti-rsi massage. (1 van de voordelen van kantoor).

misschien sta ik morgen een gehoorsbeschadiging op te lopen in occii bij Reinco's feestje. Komt allen biologisch-organische sap drinken!

toen ik nog een klein meisje was, nog kleiner dan nu, keek ik enorm op naar parkhof alkmaar. we gingen wel eens bij bandjes kijken daar. voornamelijk punkbandjes. en dan heel hard rennen naar de trein. in de zomers hadden ze een buitenfestival, nog steeds trouwens. parkhof staat verscholen in een parkje en is helemaal onder gegraffitiet. de vaste gasten bestonden in mijn ogen alleen uit punkers met enorme hanenkammen. nu wat jaren later spreek ik weleens mensen die me vragen waar ik vroeger als Hoorns meisje dan naar toe ging. Iedere keer verbaas ik me dan over het feit dat al die mensen óók naar parkhof gingen. zonder hanenkam! als tommies waren we dus ook enorm blij toen we mochten spelen in dat parkhof. parkhof waar ik the drags en elaikelaiset zag. uiteraard was dat een tegenvaller. de geluidsjongen was irritant, er waren geen punks, zelfs de graffiti zag er opeens lelijk ipv stoer uit. een oudere vrouw deed wel een versierpoging en een oude man stond dronken tegen het podium aan onder mijn rokje te kijken. onze drumster raakte zo geirriteerd dat zij het vel van de snare kapot sloeg, onze bassiste had een enorme ladder in haar panty en ik had bloedende vingers. en zo waren wij het enige punk in parkhof.-einde-:-)

kantoor

in een rok waar menig CanCan danseres jaloers op zou zijn, zit ik achter mijn peecee. vanochtend kwam ik laat uit bed en stond ik in mijn kast te staren met mijn ogen dicht. bij mijn werk is het soms belangrijker dat je er tiptop uitziet dan dat je wat doet. ik heb dit tot een nieuwe kunstvorm verheven en draag mijn outfitjes alsof het iedere dag carnaval is. dit is het rolletje dat ik iedere dag van half 9 tot 5 speel. soms denk ik 'bah, daar gaan we weer', soms ben ik ontzettend de kantoor-punk aan het uithangen door met mijn sleehaklaars over de bestaande regels te walzen. af en toe vraag ik me af wat ik nou écht zou willen doen, maar op dit moment heeft 'de huur betalen' toch een beetje prio. en ik weet wel wat ik écht zou willen doen, maar daar verdien je nog niet eens je brood mee... laat staan de huur.

gister zat ik tot half 12 achter mijn topje (mijn broertje gebruikt dit woord serieus voor zijn laptop) cd-tjes te branden voor mijn mede-tommies. en daardoor heb ik nu de hele dag nikki & the corvettes in mijn hoofd. ik heb nu een échte plek voor mijn topje (nee, dat woord gaat toch niet wennen) gemaakt op mijn keukentafel. de snoeren zijn nét lang genoeg. eerst lag mijn laptop op een stoel naast mijn bed. nu kan ik relax zitten werken aan een tafel! je doet wat, als je niet kunt slapen.

postbode deel twee

de leuke postbode heeft volgens mij een andere ronde gekregen.
niet dat ie nou zó leuk was. maar voor een postbode....
het is ten slotte lente.

overigens betekent lente voor de amsterdamse man: raging hormones (goeie band)

met manuelau in slechte kroegen gehangen. eigenlijk zijn er weinig leuke kroegen in amsterdam. (ja, de diepte, de buurvrouw, minds, malo meloe, maar da's allemaal voor de weekenden en heel erg laat). de eerste kroeg draaide zelfs whitneys i'm every woman. wat ik dus heel mooi heb meegezongen (plus begeleidende danspasjes). tot vermaak en verbazing van m.

tsjoh. tiswat.

en dit weekend wederom naar hrn. eerst met broer naar zwg. dan op zoek naar een leuke kroeg.. iemand ideeën? ;)

....

... en sack o woes moeten spelen tijdens het goodbye-carrolien-feestje. liefst de avond ervoor zodat iedereen met een kater in de kerk zit. mooi man.

lust for life

kom net van de begrafenis van mn oma af.
eerst een bij elkaar komen met familie bij tante thuis. daarna naar de rk kerk waar een dienst was.

erg vermakelijk die rooms-katholieke diensten. vooral het belletje wat na twee seconden geringel op tafel werd gezet (vrij hardhandig, waardoor het gering een korte dood stierf) én het bijna flauwvallende meisje dat de wierook houder moest vasthouden (ze werd witter dan wit door de wierook die dat ding produceerde).

toch ga je door zo'n begrafenis nadenken. behalve dat ik opeens weer de terug-naar-west-friesland kriebels krijg (geen idee waarom, maar doodgaan in amsterdam lijkt me niets) krijg ik ook de 'hoe zou ik het doen?'-kriebels.

in het kort is mijn ideale begrafenis (even opletten dus!) als volgt:

RK Kerk. het bijna flauwvallende wierook meisje is een sight-to-be-seen en ik gun mijn geliefden een grappig moment. daarnaast.... wil ik ín de kerk iets van elvis costello laten draaien én non je ne regrette rien van piaf. begrafenis klassiekers zou ik zo zeggen.
vooral hoop ik dat dan de menigte (ik hoop natuurlijk op veel meer bezoekers dan een gemiddeld avondje met tommies) uit volle borst de kerk bid en preek zinnetjes meeblert. lijkt me geinig.

dan wil ik dat ze tijdens het naar buiten brengen van de kist heel hard Iggy Pops Lust for Life draaien (Iggy&de RK Kerk=ook hilarisch)

voor mij daarna geen koffie en thee met natte cake. neeeee. daarna een borrel en bitterballen en kaasstengels.

ach een mens heeft zo zijn ideeën. uiteindelijk zal het wel een lauwe bijeenkomst worden met bolletjes ham en kaas en natte cake. maar daar zal ik dan gelukkig zelf niets meer van merken.

dunnetjes?

gisteren ging ik eten bij een vriend. die meldde me dat ik wel érg dun begon te worden. of ik was afgevallen.

ik dacht met enig schuldgevoel terug aan de week daarvoor, waarin ik ongeveer drie zakken chips had genuttigd. ik dunner?

om mijn dunheid wat in te perken besloot ik alcohol te drinken in de paradiso 's avonds tijdens de nightlivexs awards waar ik hip verantwoord rondhing met chan en arr. was overigens niet bijzonder boeiende avond.

vervolgens werd er vandaag een bord met lekkere koekjes op mijn bureau gezet. een collega nam deze Tsjechische delicatessen mee van vakantie en ik besluit die verloren kilo's (????) er weer aan te eten.

mocht ik over drie weken heel erg Rubens zijn, dan ligt het aan de dunne opmerking.

bruiloft = mooi zitte dom koike

wat een vreemde dag was vrijdag.

eerst ging ik naar een kantoor waar ik financieel advies kreeg (hey, een vrouw in scheiding met een vaste baan en een veel te duur huurhuis kan wel wat advies gebruiken). mijn adviesgesprek begon met een grote glimlach van de adviseur. die mij een baan aanbood. dit is mijn tweede adviesgesprek bij een kantoor en dit is mijn tweede aanbieding van baan. staat er heel groot 'geweldig' op mijn voorhoofd??

ik verliet het pand iets minder positief gestemd omdat ik inmiddels met mijn gedachten al bij mijn oue zieke omoe was. ik zou haar vandaag maar eens bezoeken.

metrootje, busje, busje, treintje, autootje verder en ik was in mijn oude plaatsje. sleutel vergeten.
het was aardig koud en dus belde ik broerlief of hij misschien nog een sleutel had.
wij hebben bij pa's huis een oprijlaantje dat net breed genoeg is voor ons autootje. met veel gekloot dus het pad af om mijn broeders sleutel te halen.

uiteindelijk chipjes gegeten en breinloos geinternet tot het tijd was om andere broer op te halen van het station. weer dat klote pad af. wat ze zeggen over vrouwen en achteruit rijden... het klopt!

geracet naar de bruiloft, waar een der broers een telefoontje kreeg. oma was dood. en lag opgebaard ongeveer twee minuten van het feestgedruis.
ik holde dus aardig wat heen en weer die eerste vijf minuten op de bruiloft en besloot toch maar effies bij het oude wijffie te gaan kijken.

dode mensen zijn een herinnering aan het 'eindige des levens'. bovendien was oma vorige week gevallen waardoor op haar wang een grote blauwe plek zichtbaar was. beetje staan janken en toen weer terug naar de bruiloft. waar mijn moeder belde omdat ze het nieuws had gehoord. weer janken. even toiletteren. wat water en op zoek naar een sterke borrel.

aangezien ik altijd de bob ben, geen drank. hmm. wel stukjes.
veel stukjes.
op mijn bruiloft lag er buiten op het balkon een microfoon voor de mensen die stukjes gingen doen. zo denk ik over stukjes. maar goed... sommige families zijn niet tegen te houden.

't hoort erbij.

eindigde de avond een beetje anders dan verwacht. heel erg grappig dus. soms zijn er toch kleine verassingen op voorspelbare avonden.

als ik nog een keer trouw (en dat zal wel gebeuren, aangezien ik trouwen best een grappig iets vind en die jurk me toch nog past) dan huur ik the sack o woes in! en the tommies! (zelf spelen op je bruiloft) en de kift! en en en! en de dj's van de fabulous fridays. want die draaiden voor ieder wat wils. helaas konden zelfs zij de jan-smit-singalong niet tegenhouden.

ik luister motown. het is weer es zover. ;)

oooh. en over de show in volta. ik droeg stiletto hakken waarmee je dus geen pedaal kan indrukken. het geluid was zo goed dat we ons eigen stemmetjes konden horen (waardoor we minder ouderwets stonden te schreeuwen). de critici vinden de nieuwe (heel erg niet punk) nummers beter en de punkers de oue 'wij houden van the ramones'nummers. welke kant moeten we uitgaan?? of moeten we de set zo blijven verdelen dat ieder wat krijgt naar smaak?