grijze muren, moeie benen en babynamen

Terwijl Inde of Ientje (we zijn natuurlijk druk op zoek naar leuke babynamen, maar da's nog niet zo makkelijk... keuze 1 is als het een meisje wordt en de achternaam van J krijgt, keuze 2 als ze mijn achternaam krijgt)zich nog koest houdt in mijn buik, is mijn lief druk in de weer geweest met DE kinderkamer.
dit gaat natuurlijk gepaard met de nodige "ooh wat mooi schatje" en de bijna huilbuien in de Kwantum omdat eigenlijk alle muurverg lelijk is. in ieder geval niets mooi genoeg voor ons eerste spruitje.

dus terwijl deze muffin zich in mijn oventje omkeerd, is haar/zijn moeder al druk vervanging aan het regelen voor The Recipe Book, haar precieze taakomschrijving alsmede handleidingen voor haar kantoor-vervangster aan het uitwerken, een baby-uitzet-lijst aan het maken, shows aan het afzeggen/uitstellen ivm geluidsoverlast-in-baarmoeder-beperking en naarstig op zoek naar een LEUKE broek waar ik tien kilo zwaarder in kan worden. Vooral dat laatste levert gespannen shop-momenten waarbij ik luid zuchtend van de ene positie-kleding-winkel naar de andere sjok op zoek naar die ene leuke broek die me geen 120 euro kost. het zwangere leven gaat niet over rozen.

overigens is het nu 17 weekjes going on 18. dat betekend dat ik écht zichtbaar dikker wordt (voor onbekenden lijkt het gewoon alsof ik een gezond figuur heb), dat de baby nu omstreeks de 18 á 20 centimeter is, binnenkort het beuken en trappen in de buik begint (wat eerst nog aan schijnt te voelen als bubbeltjes in je buik, maar na enige tijd als bulldozers in je buik), ik opeens makreel eet en veel fruit en midden op de dag blij ben met de uitvinding van magnetron-rijst met suiker/kaneel en boter.

genoeg ge-baby lijkt me. (hoewel: heeft u nog mooie naamsuggesties: mail ze mij dan toe of plaats ze hieronder)

mijn lief en ik vieren ons geluk saampjes door dit weekend naar Madrid te gaan. Daar een (middelmatige?) band te zien. De stad te bewonderen en veel voorraad eten mee te nemen tijdens wandeltochten. het zijn meer zíjn dan míjn leefstijl-tijden wat betreft eten (ik heb de hele dag door trek, mijn lief pas rond 8-en) en leven (men gaat door tot diep in de nacht en slaapt tussen de middag even een paar uurtjes bij). in Barcelona ervaarde we hier niet te veel ongemak van, maar Madrid schijnt toch iets anders te werken.

hoera! voor weekendjes weg!
volgende week dinsdag zit ik met de benen in de nek bij mijn eerst (zwangere vrouwen-)yogales! hoezee!

zo snel mogelijk. meerder betekenissen mogelijk

wat 'zo snel mogelijk' nou inhoud verschilt per mens. zo ken ik helaas heel veel mensen die bij 'zo snel mogelijk' denken dat ik 'over vier uur' bedoel. sommige vertalen deze zin naar 'over een dag of twee'. laatst was er een band die dacht dat 'as soon as possible' betekende 'let us know in a week or two' en dan is er ook nog de categorie bij wie 'zo snel mogelijk' niets meer betekend dan 'mocht je er zin in hebben, anders niet. dan bel ik je later alsnog zelf wel even om te checken'.

vooral de laatste categorie is enorm irritant, maar wie weet raak je uiteindelijk wel van die categorie af door (harde) consequenties aan deze houding te verbinden. bijvoorbeeld door gewoon te zeggen 'ik heb geen antwoord van je gekregen, dus het feestje gaat niet door'.

volgens mij kampt iedereen wel met dit probleem. waarom zo veel mensen dezelfde betekenis aan 'zo snel mogelijk' geven wanneer zij het zelf zeggen, maar een andere betekenis eraan knopen wanneer zij dit te horen krijgen is mij niet helemaal bekend.

ook irriteer ik me aan het eeuwige 'we moeten eens afspreken'-mensen die je dan nooit bellen om af te spreken.
grrrr.
gelukkig ben ik langzaamaan die mensen uit mijn leven aan het bannen. en ik mis ze niet :)

daarmee bedoel ik overigens NIET de mensen waarmee het nooit lukt om een afspraak te maken omdat we het ALLEBEI druk hebben. die wil ik wel heel graag zien (dus mijn partner in thee & koekjes zal ik écht nog wel binnenkort zien hoor.. haha).

zo. het is weer maandag.

poepende schilders en beroerde interview-technieken

wat een enerverende periode.

waar manu en ik vrijdag een uitstekend interview hadden met slimme goed voorbereide meiden die dezelfde cursus 'doorvragen' hadden gehad als ik in mijn 'ik wil journaliste worden'-periode. aardig aardig. staat nog niet online, dus het kan natuurlijk nog fout gaan. hoewel we wel best goed verwoordde waar the recipe book nou overgaat (booken van bands die wíj leuk vinden, zonder daar zelf ook maar een euro aan over te houden en zonder verschil te maken tussen nerds en dramaqueens, mannen en vrouwen e.d., punkers en rockers, plus onze liefde voor eten...) kunnen er altijd nog woorden verdraait worden.

vrijdag avond stond ik in het niet-roken gedeelte van de Parkhof in Alkmaar te luisteren naar LINK en VICIOUS IRENE. niet gek niet gek, als ik het zelf mag zeggen. (wederom een avondje van the Recipe Book). met mijn lief de laatste trein, die heel erg vroeg gaat en gelukkig ook ging ondanks stormachtig weer.

zaterdag was redelijk ok. heb de nieuwe deka bewondert en ongeveer een uur of anderhalf besteed aan boodschappen doen. pannekoeken voor de chickies. daar had ik zelf namelijk al een tijdje zin an.
deze tommies kwamen niet zoals afgesproken tussen 5 en half 6, maar om half 5. dus mijn privé uurtje met J naar de tv kijken was verdwenen. vervolgens na de pannekoeken naar de radio. erg lokaal. erg slecht voorbereid. niet wij... tommies... wij hadden alle mogelijke vragen al besproken van tevoren. echter deze hadden we het beste op kunnen schrijven en aan de presentator kunnen overhandigen want: die wist geen vraag te stellen. 'overrompeld' zei hij wanneer de microfoon aanstond,'niet naar jullie geluisterd' en 'ik kan geen vragen bedenken' wanneer de microfoon uitstond. niet voorbereid dus en we waren ook niet door hém uitgenodigd om te komen. sullig en verspilling van een anders boeiendere zaterdagavond.

zondag stonden mijn moeder en ik als ware handelsvrouwen op de markt van Wognum. We verkochten voor DIK 125 euro (haha! met alleen maar oude boeken, troepjes etc.) onze meuk die anders in de container terecht zou komen (onverwacht kocht iemand zelfs mijn boek over de mystieke kracht van Pendelen! zesde zintuigdingen zijn hartstikke in these days).
de rest van de zondag lag ik met een heftige migraine op bed. zo'n hoofdpijn waarbij je het ligt uit moet doen en geen geluid dult. auw! helaas ook te veel hoofdpijn om iets te eten te maken... dus lag ook nog met een knorrend maagje in bed.

hopelijk wordt aankomend weekend beter. het begint met een oefensessie van les tommies. daarna. niets. en dan nog eens niets. en nog meer niets. heb zelfs de gratis naar pps kans laten schieten voor dit niets aankomend weekend.

helaas komt er vaak weer 'iets' tussen.

overigens zijn er schilders in ons kantoorpandje wat niet alleen de vieze lucht van verf opleverd.