donderdag, juni 21, 2007

een beetje week

gisteravond moest het gebeuren. vandaag komt er immers bezoek (potentieel nieuwe huurder) langs voor mijn woningkie.

mijn administratie (afgelopen anderhalf jaar driemaal verdubbeld) van de afgelopen twee jaar verwerkt in een grote map. veel weg gegooit. op mijn platenspeler lag dat plaatje van stiletto's die mijn lief voor me had gescored. ik ruimde het een en ander op. stopte nog wat dingetjes in de verhuisdoosjes. maakte een apart doosje voor mijn moeders rommelmarkt-waanzin (ze wil opeens spulletjes verkopen voor weinig). en keek tevree om me heen.

zo netjes als het nu is, zijn mijn 40m2 nog nooit geweest en ik voelde me opeens een beetje verdrietig dat ik dit achterlaat. ik laat echter ook een torenhoge huur achter én verwelkom oude vriendjes en vriendinnetjes terug in mn leventje (nooit weggeweest natuurlijk, maar wel ver weg geweest).

dit weekend zal ik weer te vinden zijn in het autootje van mijn pa. zwetend en steunend trappen op en af. doos voor doos. ik heb er weer vijf klaar staan. (er passen er 6 per ritje in de achterbak). en neem alvast een gitaar en een versterker mee.

wat me trouwens opvalt is dat er tegenwoordig heel veel jonge moeders voorbij fietsen met modieuze zonnebril en evenzo modieuze accesoire: kind. is het zomer ofzo?

woensdag, juni 20, 2007

alles heeft zijn voordelen, alles heeft zijn nadelen

gister in de oefenruimte pakte onze drumster de basgitaar op. ze zou het niet slecht doen in rotte 1-2-3-punk! bandjes. na een klein beetje gehannis wist ze zich zelfs onze eerste protest song ooit te herinneren. (wat zij overigens niet eens op bas speelde destijds, want een multi-muzikaal-talent in mijn band!)

we oefenden destijds nog in een container in utrecht langs de leidscherijn. met een tweede gitariste erbij. wat mij dan weer af en toe overbodig genoeg maakte om alleen maar rond te springen en te schreeuwen (een kunst die ik naderhand verleerd ben).

meneer B had net besloten een oorlog te starten (zit in zijn bloed, aard van t beestje, etc.) en wij waren boos. nee BOOS. HEEL BOOS!
en wat doe je dan als best-stiekem-politiek-bewust bandje. je maakt een liedje.
een drie-akkoorden-heel-hard-raggen-liedje. want dat konden wij tommies eerder dan al die melodieuze dingen die we nu doen (poeh!).

het liedje begon met renske, die vragen stelde aan de regering. toen óók al bos en balkenende. (wat vindt u er nou eigenlijk van? van die oorlog?)
en daarna ging ik het welbekende antwoord geven (het is een complexe situatie.) dat je nogal eens hoort in de kamer.

eigenlijk was het best een goede protest-hit. we hebben het nooit gespeeld. het heel erg boos worden op een podium vonden we toch wat gênant. en vaak zijn boze meisjes niet meer dan krijsende feeksen.

nu ben ik wel een feeks, zelfs een vanderfeeks, maar zo wil ik niet te boek staan.

het ergste overigens was dat er toen ook al oorlog was. dat we toen ook al met dezelfde "idealistische"(yeah right) debielen in nederland zaten. en alsof dat nog niet erg genoeg was om te realiseren, kwam ik thuis en keek ik naar het tweede kamerdebat, waar meneer Wilders weer eens alle Joden... excuus Moslims het land uit horen schreeuwen. want er zijn te veel moslims en ze pikken al ons geld in en willen niet erbij horen (niet dat ze dat mogen van meneer W) etc. Het klinkt mij verdacht veel als wat een ander schreeuwend mannetje ooit propagandeerde (is dat een woord?).. nu nog de marsmuziekjes eronder en de filmpjes in het zwartwit. het foute kapsel heeft ie al.

grr.

maandag, juni 18, 2007

potverdorie

het kriebelt, kan niet stilzitten, ongeconcentreerd, nerveus, dwangmatig om de tien minuten naar het toilet om te 'plassen'.

het klinkt als een enge ziekte: het is verhuisstress.
ik haat verhuizen. het duurt nog heel lang, maar deze week krijg ik al potentiele nieuwe bewoners van mijn oude huisje. en ieder weekend besteed ik aan het in- en uitpakken van dozen en het opknappen van mijn oude tienerkamer.

dit weekend had natuurlijk ook leuke dingetjes en ik probeer me daar dan op te concentreren: vrijdag stiletto's in swaf. terwijl buiten de stadsfeesten menig tokkie uit hun donkere rijtjeshuizen naar de stad trok, zaten mijn lief en ik aan de bar in (opnieuw) stamcafé om te genieten van ons eigen alternatieve stadsfeestje. bestaande uit 1 band, wat drinken en goed gezelschap. overigens had ik een slecht humeur en vertrok ik bijna direct na de band om 'thuis'gekomen direct in bed te springen. nog iets te lezen en heerlijk te slapen.

het thema van dit weekend was slapen (en het inhalen daarvan). met een hoogtepunt van half 12 to half 12 op zaterdag/zondag.
heeerrrrlijk.

vrijdag, juni 08, 2007

we who wait

laatst werd het muziekgenre van mijn bandje 'ouwe punk' genoemd.
en ik was hartstikke trots. want ouwe punk is natuurlijk een enorm compliment.

ik vind ouwe punk zelfs zo leuk, dat ik een ouwe punk aan de haak heb geslagen!
(sorry, stom grapje, maar ik kon t niet laten).

in düsseldorf zagen we ook ouwe punks. the spermbirds bijvoorbeeld. best oud.
en the angry samoans. die ook wat jaren ouder zijn dan op de welbekende foto's.
overigens een erg neurotisch mannetje, die metal mike. vol verwarring ("kunnen die mensen niet lezen?!") wees hij bij iedere vraag om tshirts naar zijn zelfgemaakte bordje. "ausseuverkrauft". we vermoeden dat mike een duitser vroeg wat 'uitverkocht' in het duits is en dat hij dit foenetisch heeft opgeschreven.
hij rende overigens wel van hier naar daar over het podium. zal eens kijken of dat youtube makkelijk is, dan zet ik er een filmde van online.

overigens ben ik een paar dagen ziek geweest en nog steeds niet kippielekker. en de verhuizing is langzaamaan begonnen, met afgelopen week drie dozen boeken en wat fotoboeken richting het fijne WestFrieze. zeer spannend allemaal.

vanavond iets van een andere orde. vanavond spelen er allerlei bands in de melkweg omdat Sonic Rendezvous jaris is en een partijtje geeft.

ik zeg niet wat we gaan doen, maar neem je zwempak mee!

kussssssssssssss Carolien