containers vol met poepluiers en weinig anders te melden

dat moedergedoe slokt wel je energie op. poehee. voor eigen dingetjes (een avondje op stap, een keer door de weeks oefenen met de band, optredens) is weinig plek meer. 24/7 draait om dat kleine afhankelijke mensje.

dat is geen straf hoor, en ook absoluut te verwachten, maar je merkt opeens waarom al die moeders het toch altijd over hun kind hebben... verder maken ze niet zoveel mee.

s doet het goed. erg goed. ze brabbelt er op los. ze wil constant zitten (dat liggen heeft ze wel een beetje gehad) én gaat nu een dag in de week naar de kinderdagopvang. een plek waar enorm enthousiaste "I love kindertjes"-meisjes rondlopen die onze dame de fles geven, naar bedje brengen en bezig houden met speeltjes etc. S wil niet apart van de kinderen in een box liggen. néé ze wil erbij zitten en meekletsen. tot ze in slaap valt.

s houdt niet van schoenen dragen. dat heeft ze dan in ieder geval níet van haar moeder. vandaag heb ik laarsjes bij de c&a gehaald. ze heeft er wel geteld 15 minuten over gedaan om ze uit te schoppen. dat is een recordtijd.
maar ja, hoe bescherm je anders die koude voetjes?

we zijn ook al heel kneuterig gaan zwemmen met zijn tweetjes. met nog meer vrouwen die niets anders doen op een dag dan brabbelen met zoon of dochter en vriendinnen bellen over de ontwikkelingen van Het Kind.

ondertussen is het wel bijna mijn verjaardag. komen de dilemma's des levens tevoorschijn (to celebrate, or not to celebrate; that's the question), komt het einde van mijn banksaldo in zicht en vraag ik mij stiekem af of ik ondanks de paar maanden verplichte afwezigheid toch een volledige 13e maand krijg.

ondertussen waren er dit weekend nog wat late kraam-gangers. die s natuurlijk weer van wat leuke dingetjes voorzagen (zo heeft ze stoere slabbetjes en een roze dino gekregen), terwijl wij hen voorzagen van lekkere koeken en hj uit een flessie. voor mij cola, ook al is die borstvoeding toch wel aardig passé.

onze oude hond is vrijdagavond overleden. ik vind het toch best zielig, maar goed... een hond die constant omvalt omdat zijn benen het niet meer doen is ook geen fijn gezicht en die ouwe had pijntjes en steeds meer kwaaltjes die steeds groter werden. rip terry. natuurlijk denken mijn ouders meteen aan een nieuwe ondanks dat zij jaren riepen dat het toch af en toe wel lastig plannen is met een hond erbij. ik zou zeggen: neem een oppashond (zoals ik ook iedereen aanraad: neem een oppaskind).

s sabbelt het liefst de hele dag op haar vuistje of haar shirt, waardoor zij vaak met doorweekt tshirt heel tevreden voor zich uit zit te staren. en wij nog meer was hebben.

werken gaat me goed af. tis toch wel lekker, die afleiding. :) bovendien kan ik ondanks de drukte op mijn werk toch redelijk uitrusten als ik daar ben. s is in haar "mamamaamamamamaaaa kijk es naar mij!!!"-fase.

trouwens, het valt me opeens op dat er zoveel mensen zijn die tussen neus en lippen door altijd even moeten melden dat ze meer geld verdienen dan mij. geloof me: dat is niet moeilijk én dus ook niet stoer.

containers vol met poepluiers en weinig anders te melden

dat moedergedoe slokt wel je energie op. poehee. voor eigen dingetjes (een avondje op stap, een keer door de weeks oefenen met de band, optredens) is weinig plek meer. 24/7 draait om dat kleine afhankelijke mensje.

dat is geen straf hoor, en ook absoluut te verwachten, maar je merkt opeens waarom al die moeders het toch altijd over hun kind hebben... verder maken ze niet zoveel mee.

s doet het goed. erg goed. ze brabbelt er op los. ze wil constant zitten (dat liggen heeft ze wel een beetje gehad) én gaat nu een dag in de week naar de kinderdagopvang. een plek waar enorm enthousiaste "I love kindertjes"-meisjes rondlopen die onze dame de fles geven, naar bedje brengen en bezig houden met speeltjes etc. S wil niet apart van de kinderen in een box liggen. néé ze wil erbij zitten en meekletsen. tot ze in slaap valt.

s houdt niet van schoenen dragen. dat heeft ze dan in ieder geval níet van haar moeder. vandaag heb ik laarsjes bij de c&a gehaald. ze heeft er wel geteld 15 minuten over gedaan om ze uit te schoppen. dat is een recordtijd.
maar ja, hoe bescherm je anders die koude voetjes?

we zijn ook al heel kneuterig gaan zwemmen met zijn tweetjes. met nog meer vrouwen die niets anders doen op een dag dan brabbelen met zoon of dochter en vriendinnen bellen over de ontwikkelingen van Het Kind.

ondertussen is het wel bijna mijn verjaardag. komen de dilemma's des levens tevoorschijn (to celebrate, or not to celebrate; that's the question), komt het einde van mijn banksaldo in zicht en vraag ik mij stiekem af of ik ondanks de paar maanden verplichte afwezigheid toch een volledige 13e maand krijg.

ondertussen waren er dit weekend nog wat late kraam-gangers. die s natuurlijk weer van wat leuke dingetjes voorzagen (zo heeft ze stoere slabbetjes en een roze dino gekregen), terwijl wij hen voorzagen van lekkere koeken en hj uit een flessie. voor mij cola, ook al is die borstvoeding toch wel aardig passé.

onze oude hond is vrijdagavond overleden. ik vind het toch best zielig, maar goed... een hond die constant omvalt omdat zijn benen het niet meer doen is ook geen fijn gezicht en die ouwe had pijntjes en steeds meer kwaaltjes die steeds groter werden. rip terry. natuurlijk denken mijn ouders meteen aan een nieuwe ondanks dat zij jaren riepen dat het toch af en toe wel lastig plannen is met een hond erbij. ik zou zeggen: neem een oppashond (zoals ik ook iedereen aanraad: neem een oppaskind).

s sabbelt het liefst de hele dag op haar vuistje of haar shirt, waardoor zij vaak met doorweekt tshirt heel tevreden voor zich uit zit te staren. en wij nog meer was hebben.

werken gaat me goed af. tis toch wel lekker, die afleiding. :) bovendien kan ik ondanks de drukte op mijn werk toch redelijk uitrusten als ik daar ben. s is in haar "mamamaamamamamaaaa kijk es naar mij!!!"-fase.

trouwens, het valt me opeens op dat er zoveel mensen zijn die tussen neus en lippen door altijd even moeten melden dat ze meer geld verdienen dan mij. geloof me: dat is niet moeilijk én dus ook niet stoer.