verhuisblues met hier en daar een bui

wat een klote weer. alsof verhuizen én ongesteld worden niet genoeg ongenoegen veroorzaakt, gaat het ook nog eens regenen. HERFST in juli!

spanningsgebied

ik heb een spanningsgebied, zo bleek uit de twee-wekenlijkse knijpsessie op kantoor.
ik dacht dat ik zo los was als de handjes van de zanger van metallica. maar niets blijkt minder waar. "ik zeg er gewoon nooit meer wat van als je weer eens niet ontspant" was het antwoord van onze professionele knijpster. mijn nek en rug en schouders zijn een constant spanningsgebied.

nu is daar niets mis mee. heel veel mensen hebben precies dezelfde spanningszone. ik heb ook geen rugklachten of pijnlijke schouders. niets aan de hand dus.

de laatste tijd begint echter ook mijn rechterarm het te begeven door de veroorzaakte druk(te). daarom kreeg ik wat tips mee van de deskundige.
tips die ik zoals iedere kantoormiep naast me neerleg, omdat ik het niet lekker vind om met twee benen naast elkaar te zitten. ik altijd richting mijn scherm buig. ik vaak met de telefoon tussen schouder en wang geklemd met mijn rechterarm notitiemakend een drankje inschenk. veranderen is best moeilijk.

met zware boodschappentassen is echter momenteel niet heel erg verstandig.

ach rsi. ik ga er wel voor uitkijken ná mijn verhuizing dit weekend.

tree voor tree

op de derde tree van boven blokkeerde mijn knie. drie treetjes gehad, nog 10 te gaan. na die tien zit er een knik in de trap en daarna nog 13 treden. gelukkig herstelde de knie zich na een hinkje op het andere been. toch blokkeerde hij even. dat mag ook wel, na een dagje heen en weer fietsen naar medemblik. dit weekend verbrandde ik mijn schouders in het westfrieze zonnetje. met zoveel wind denk je toch niet snel aan zonnebrandcreme.

deze week speel ik huisje, in het huisje van J&I. die ons vol trots de trouwdvd toonden op vrijdag. best leuk dat trouwen. maar ja, been there...

dit weekend boekten mijn lief en ik ook ons reisje voor deze zomervakantie. Barcelone here we come! nog even een heleboel nachtjes slapen.. maar dan is het zover.

op het werk is het, ondanks wat u misschien verwacht na een update vanáf de werkvloer, druk. niet onverwacht en dus ben ik voorbereid. ik nam vandaag zelfs even wat tijd om de myspace te checken, en te googlen voor plaatjes. (ivm flyers)

25 september is namelijk het eerste door The Recipe Book geregelde showtje in de sub. met origami en cissy. twee leuke bands uit US en UK. daarnaast hebben we nog een garage avondje met the prunella scales en black circus tarantula (16 okt) én KissKissMartine komt helemaaal uit Frankrijk om ons op 30 okt nóg bekender te maken.
en iedereen weet uit ervaring dat een feestje pas kans van slagen heeft na genoeg reklame. en goeie reklame. dat ook.

overigens zitten the tommies ook niet stil. met na de opnames van vorige week, de uitbreng van cd (ligt aan ontwerp van cd af. dit lukt nog niet zo goed). daarnaast kunt u ook meezingen tijdens de volgende showtjes:

4 augustus: Manuela is 10 jaar in Nederland en dat kun je horen!! Pony Pack, Suicidal Birds, wij en nog een hoopje bands. erg leuk. erg gezellig. erg dichtbij. (Leiden heeft een nachttrein lieve mensen!)
12 augustus: Kermis Swaf. met de altijd charmante Sack-o-Woes erbij klinkt het altijd nog net iets harder (aangezien we gewoon over hun spullen spelen met hun instellingen) komt op tijd, dan is er nog koffie! en kans op een oliebol!
15 september: doen we zo'n meidending. ook al zijn we natuurlijk niet gewoon een meidenband! we spelen dan met stoere punkrock meisjes uit NYCITY! namelijk Babyshakes. die doen ook aan gecoördineerde outfitjes. dus misschien gaan the tommies een keer niet-bij-elkaar-passend.

en zo was mijn update weer eens lang en informatief.
zondag spelen onze vriendjes van schumacher en sack-o-wooes in het soms-best-leuke winston amsterdam. komt in grote getalen, dan is het vast nog veel gezelliger.

genoeg gepromoot.

ps. mijn traantjes zijn wel redelijk gedroogd hoor. over het algemeen is dood zo'n surreel ding dat het toch nog niet door wil dringen. alleen op gekke momenten. zo van "we zien sweetsweet nooit meer in de oefenruimte".

tranen te kort.

gisteren dus de crematie van sweetsweet drumster Meta. woorden en tranen te kort. niet te beschrijven hoeveel mensen haar altijd zullen herinneren. tommies denken vaak aan meta. zal ook moeilijk worden ooit te realiseren dat "dood" echt dood is. het lijkt nu nog een soort grapje.
wordt nu maar wakker, we zijn genoeg geschrokken.

in de pauze dronk ik heel veel, om het waterreservoir wat aan te vullen.

regen regen regen en zon zon zon

lieve m.
nooit meer samen koffie drinken
nooit meer samen "vegan cake"
nooit meer bij elkaar naar binnenstormen bij oefensessies
nooit meer op en neer hupsend achter je drumkit
nooit meer gekke danspasjes

het zijn kleine momenten waarop ik je zal missen.
meer dan ik nu kan bevatten.

vrienden maken

ik ben best easygoing. ik maak makkelijk vrienden.
zo zat ik gister in de trein met een vrouw die 14 weken zwanger was. ze vertelde me verhalen over haar fruit-vreet-zucht en we lachten samen om onaardige mensen. ik moet zeggen dat het soms wat minder makkelijk is om met mij door 1 deur te kunnen, maar ik heb écht mijn aardige momenten.

ik kan echter ook bést onaardig zijn. je zou het bijna niet geloooven!

dit weekend neem ik samen met the tommies via PLOINK! op in t kot. we zijn best zenuwachtig. wat zal het worden? ieder liedje achtien keer spelen voordat het foutloos gaat? gebroken snaren door verkeerde uiting van inspanning? ruziemakende tommies die al haren trekkend ("je maakte een fout trut!") over de grond rollen? wie zal het zeggen. ik zal een camera meenemen voor de eventuele catfights.

vanavond eet ik bij een collega. morgen eet ik buiten-de-deur (want daarna optreden van vriendinnenband). vrijdag eet ik niet ivm oefenen. Na het oefenen stap ik bepakt en bezakt in een trein richting Hrn. extra gitaar mee? waterkoker bij me?

de verhuizing? die gaat best lekker. nog enkele dozen, een mini koelkast, in elkaar zet slaapbank, een dressoirkast, cd-installatie, platenspeler en tv en dan zijn we klaar! het voelt als HEEEEL VEEEEL werk.. maar valt best wel mee.