een beetje week

gisteravond moest het gebeuren. vandaag komt er immers bezoek (potentieel nieuwe huurder) langs voor mijn woningkie.

mijn administratie (afgelopen anderhalf jaar driemaal verdubbeld) van de afgelopen twee jaar verwerkt in een grote map. veel weg gegooit. op mijn platenspeler lag dat plaatje van stiletto's die mijn lief voor me had gescored. ik ruimde het een en ander op. stopte nog wat dingetjes in de verhuisdoosjes. maakte een apart doosje voor mijn moeders rommelmarkt-waanzin (ze wil opeens spulletjes verkopen voor weinig). en keek tevree om me heen.

zo netjes als het nu is, zijn mijn 40m2 nog nooit geweest en ik voelde me opeens een beetje verdrietig dat ik dit achterlaat. ik laat echter ook een torenhoge huur achter én verwelkom oude vriendjes en vriendinnetjes terug in mn leventje (nooit weggeweest natuurlijk, maar wel ver weg geweest).

dit weekend zal ik weer te vinden zijn in het autootje van mijn pa. zwetend en steunend trappen op en af. doos voor doos. ik heb er weer vijf klaar staan. (er passen er 6 per ritje in de achterbak). en neem alvast een gitaar en een versterker mee.

wat me trouwens opvalt is dat er tegenwoordig heel veel jonge moeders voorbij fietsen met modieuze zonnebril en evenzo modieuze accesoire: kind. is het zomer ofzo?