spanningsgebied

ik heb een spanningsgebied, zo bleek uit de twee-wekenlijkse knijpsessie op kantoor.
ik dacht dat ik zo los was als de handjes van de zanger van metallica. maar niets blijkt minder waar. "ik zeg er gewoon nooit meer wat van als je weer eens niet ontspant" was het antwoord van onze professionele knijpster. mijn nek en rug en schouders zijn een constant spanningsgebied.

nu is daar niets mis mee. heel veel mensen hebben precies dezelfde spanningszone. ik heb ook geen rugklachten of pijnlijke schouders. niets aan de hand dus.

de laatste tijd begint echter ook mijn rechterarm het te begeven door de veroorzaakte druk(te). daarom kreeg ik wat tips mee van de deskundige.
tips die ik zoals iedere kantoormiep naast me neerleg, omdat ik het niet lekker vind om met twee benen naast elkaar te zitten. ik altijd richting mijn scherm buig. ik vaak met de telefoon tussen schouder en wang geklemd met mijn rechterarm notitiemakend een drankje inschenk. veranderen is best moeilijk.

met zware boodschappentassen is echter momenteel niet heel erg verstandig.

ach rsi. ik ga er wel voor uitkijken ná mijn verhuizing dit weekend.