liefde enzo

elke ochtend staan ze voor mijn raam. de man met de grijze snor en de vrouw met het donkere haar. ze kletsen. hij aait haar over de schouder. hij kijkt ernstig, dan lachen ze weer, iedere ochtend.
en dan na vijf minuten gaat zij rechtdoor en hij naar links.

ik verbaas me iedere ochtend over dit tafereel. hun eigen ochtendritueeltje, zo voor mijn ogen zich afspelend.

ik ben jaloers maar natuurlijk ook blij dat zoiets blijkbaar kán.