beyond the valley of the office clerks

als kantoormeisje heb je soms drukke dagen en soms rustige dagen. over het algemeen is de vrijdag een rustige dag. zo heeft de helft van ons kantoor vrij op vrijdag, en heel veel 'klanten' zoeken zelf ook de rust op op vrijdag. een telefoontje aan ons kantoor betekend altijd een daaropvolgende actie voor de beller, en dus blijft het vrijdag altijd akelig stil. dat vind ik prima. dan heb ik één dag in de week om mijn evaluaties uit te werken. notules uit te werken (hierbij hevig op mijn duim zuigend, aangezien notuleren niet mijn sterkste punt is en een verslag van 4 regels niet als voorwaardig wordt gezien). én te kijken of er leuke optreed-plekken zijn waar ze the tommies nodig hebben. ook doe ik klusjes die op andere momenten niet te realiseren zijn. doe ik de terugbel-dingetjes. vul ik onze enveloppen en pakketdoosjes aan. tutteletut ik een beetje rond én draag ik een spijkerbroek.

nu is het voor iemand die altijd kon dragen wat ze wou (én het liefst juist oude afgetrapte spijkerbroeken) een ware opgave om iedere dag iets uit de kast te pikken dat niet van spijkerstof is. ik ben er in de afgelopen 3 jaar beter in geworden en al zou je niet beter weten zou je me in de trein zomaar kunnen verwarren met n echte tiepmiep.

kijk echter altijd naar de onderscheidende details. zo draagt een echte tiepmiep bijpassende tassen en nooit tassen met daarop de naam van een diy-punky-riotgrrl label (kill rockstars). ook geen tassen met plaatjes van vespa's.

ook dragen de meeste échte secretaresses geen sportschoenen of tijgerprint pumps. én ze combineren hun kleding altijd net iets anders. zo draag ik lomp grote wollen zwarte slobsokken om mijn koude knieën te beschermen die onder mijn jurkjes en rokjes uitsteken.

ik verscheen ooit vaak tijdens punkconcertjes in mijn mooiste jasje met duurste stilettohakjes. op kantoor mag ik niets en dus doe ik het daarbuiten net iets meer. jammer dat ik nu net een lief heb, waardoor ik me toch een beetje opdof als we ergens naar toe gaan. opdoffen is in de ogen van mijn lief niet "trek je beste tabbert an" maar eerder "spijkerbroek, tshirts, gympen". zo mis ik af en toe wel mijn opdof partijen. mijn mascara en moddermasker momenten. mijn is dit jurkje nog wel leuk voor deze tijd van het jaar gedachtes. etc.

als ik dan ergens naartoe ga zónder mijn lief voel ik toch de neiging mij eens uit te doffen. als vrouw wil je toch altijd nog ergens een bevestiging halen dat je nog steeds in trek bent. dat hebben mannen ook, alleen die uiten het anders.
anyway. misschien wordt vanavond dus weer eens een ouderwets opdof moment. want terwijl mijn jst thuis één a twee kratten bier leegtrekt met kameraad Bob, vlucht ik natuurlijk weg van dit tafereel en besteed ik een avond ergens anders.
wie weet amsterdam, twee feestjes twee uitnodigingen, wie weet hoorn, met een excelsior-bandje in manifesto... en die vind ik leuk en lief niet. die excelsior bandjes.
dus komt u mij vanavond tegen en draag ik zowaar oogschaduw, schrik niet ik ben niet op jacht naar nieuw mannenvleesch.. maar moet me een avondje meten met andere vrouwen.