kleine terts complex

gisteren weer eens gitaarles. een tussenstop van een week geen les maakt carr een lui meisje. en dus had ik niet echt veel gedaan. (het motto "ach dat oefenen komt morgen wel")

les twee over intervallen. niet mijn grote vrienden die intervallen. vooral omdat het er eigenlijk om gaat dat je een noot bijna geheel blindelings op je gitaar kan vinden. voor beginner carr een moeilijke opgave.

het begon al lekker. bij iedere kwart speelde ik een kwart, maar bij iedere terst (groot verschil en ook duidelijk hoorbaar) speelde ik een kwart. ik heb iets met kwarten denk ik. de terts kan ik weer wel uit elkaar halen in combi met het octaaf (e.a.). zucht. mijn vingers deden het niet. en ik zuchtte even diep.

conclusie na driekwartier. ik heb een kleine terst complex. ik weiger ooit in liedjes kleine tertsen te spelen. ook al zitten ze eigenlijk er vrij snel in...