hiphop de kat.

hiphop heeft dus gekotst. en nu betrapte ik haar op het likken aan een stukje kip dat ik niet meer wou hebben. katten blijven eten ook al kotsen ze alles eruit. bizar. als ik heb gekotst wil ik een tijdje lang geen eten meer zien.

over kotsen. ooit was ik bij een undeclinable a. optreden in haarlem. ontmoette daar een jongen (naam vergeten) en dat klikte wel. maar ik had chocomelk gedronken en moest kotsen. wat ik toen dus ook gedaan heb. haha. en evengoed zijn nummer krijgen. ik moet erachter af enorm om lachen. wat genant was dat!

we hebben toen wat heen en weer gebeld en zijn uit eten gegaan en ik heb zelfs de ouders ontmoet (die niet wisten dat ik vegetarier was en geen sla lust... op het menu: biefstuk met sla en gebakken aardappeltjes). en het leek even echt perfect te zijn. hij had een huisje gekocht en een erg mooi huisje. hij had een enorme cd-collectie (helaas alleen poppunk maar goed). ik dacht yeah! maar die gedachte duurde niet lang. en ook dit exemplaar werd schaamteloos ingeleverd voor het volgende. overigens wel met echte uitleg en we hebben er ook nog samen over besloten. dus.

ik denk dat ik van al mijn vriendjes/dates/tussendoortjes echt maar gek was op twee ervan. met de ene ben ik getrouwd en de andere was mijn eerste vriendje. daar heb je toch altijd speciale herinneringen aan. en de anderen? opwellingen. leek leuk op dat moment? verdrijven van eenzaamheid? omdat ik me goed voel als iemand me leuk vind? omdat sommige jongens zijn hoe jij zou willen zijn... maar dan de vrouwelijke vorm. omdat je soms iemand anders leven even zou willen leven? ik weet niet. waarschijnlijk alles wat ik net heb getypt wel een beetje.

maar twee jongens waar ik hopeloos verliefd op was. en natuurlijk Josh Homme... van qotsa.