ientjes pogo-top-vijf

Ientje is er vroeg bij. Enthousiast schopt ze in het rond in mijn buik om duidelijk aan te geven dat ze er is. Alvast de vuistjes te oefenen voor later. Zich nog een paar keer om te draaien voordat ze verder slaapt etc.

Ientje heeft ook haar eigen pogo top vijf. Bij de eerste echo bleek onze Ien al een écht adhd-er. Ze bungeejumpte aan haar navelstreng van links naar rechts door de baarmoeder. Volgens mij riep ze er ook heel hard "Wehiiiiiiii" bij, maar dat kun je dus nog niet horen.

Ze is nu echter wat groter en dus merkt moeders óók wat de muzikale voorkeur van Ientje is.
Hier haar IK GA HARD SCHOPPEN!!! pogo top vijf.

5: de tingeltangel-new-age-twetterende-vogeltjes cd die tijdens de yoga les wordt gedraaid. (zodra het eerste vogeltje in de microfoon kwettert en fluit begint Ientje in haar eentje een heuze moshpit daarbinnen).
4: de cd Clean van de band Caesar. Omdat ik niet naar het afscheidsconcert kon van deze favoriete jeugdherinnering band heb ik de cd weer eens uit de kast getrokken. Ien houdt ervan om tijdens de stukjes waar Marit net iets harder drumt, nét iets harder te stompen.
3: treingeluiden. Hoe kalmerend een treinreisje voor de een kan zijn, hoe opfokkend het voor de ander blijkbaar is. Ien is al een ware forens. Sjagrijnig wanneer de trein stilstaat vóór het perron in plaats van óp het perron. ze knort en gromt wanneer de trein haar omgeving doet schudden (in verband met het slechte spoor tussen Hrn en Amdam). ze bijt naar medepassagiers die te veel ruimte innemen.
2: kantoor geroezemoes. vooral wanneer moeders rustig een drankje drinkt en wat evaluaties doorneemt, begint Ientje zich dusdanig te vervelen dat ze een rebelse bui krijgt.
1: sinds gisteravond op nummer 1 binnengekomen: The Angry Samoans!!!
Gewapend beton kon haar niets schelen. Nee toen de geluidsman de knop "volume" had ontdekt aan het begin van de set van het hoofdprogramma, tóen pas raakte het kleine meisje in paniek. Wát is dít?!! dit is punkrock ien. hopelijk uit genoegen schopt ze haar moeder een en weer. de buik bolt er af en toe van. Na drie nummers begint ze zich nog meer op te winden en moet ma de zaal verlaten, om de rest van het (schijnbaar) geniale rommelige concert te missen.

Óf het kind heeft een hékel aan punkrock óf het kind wordt er helemaal enthousiast van.

we hopen op het laatste.
2: