laat me met rust.

iedere vrouw kent het. ten minste bijna iedere vrouw.

er stroomt bloed uit je lichaam, je haar is 1 dag na de laatste wasbeurt alweer zo vet als een oliebol, je hebt net een paar dagen over-emotioneel zitten doen en je vriend begint je al irritant te vinden met je 'mood-swings'. je zit vol pukkels op de bekende menstruatie-plekken, je huid voelt vet, nogmaals er loopt bloed uit je lichaam. de zon doet zeer aan je kop en op je werk ligt een stapel 'on-opbeurende k-klussen' te wachten.

en als je dan met een grote zonnebril (tegen die prikkende zon) op richting de appie loopt voor je maandelijkse portie troost-food (in mijn geval werken dingen die zoutig zijn het beste, en zo zit ik op mijn werk aan de kaascroissants en zoute drop) bedenkt ook nog eens een domme bouwvakker dat het écht een mooie dag is en dat hij dit even met jou moet delen.
dit doet de heer met gleuf (de welbekende bouwvakkersspleet, tegenwoordig aan meisjes opgedrongen omdat de spijkerbroeken van "nu" niet tot de taille komen) door eerst hard naar je te fluiten en dan iets joligs te roepen.

gelukkig heb ik na vrijdag twee weken vakantie en met dit in het achterhoofdje, probeer ik zo neutraal mogelijk te kijken en hard door te lopen.