recensie

de zenuwen gieren door je lichaam. je staat een beetje onnozel te doen en te giechelen als een dom 13 jarig meisje die haar crush voorbij ziet lopen. optreden.

optredens zijn eng. in ieder geval, eng, als je nog niet zo lang speelt. nog niet zoveel kunt, nog niet zelfverzekerd genoeg bent.

recensies zijn enger. de jongen van 3 voor 12 amsterdam foto's zijn staan bij je optreden. is eng. horen dat er een recensie op 3v12 amsterdam staat (onderdeel van de meest door jou gewaardeerde site op internet) is eng. en dan de moed maar bij elkaar rapen. als het heel slecht was, dan kun je altijd nog de naam van je band veranderen.

en eigenlijk was de recensie niet eens echt slecht. oke. we werden amateuristisch genoemd. oke. volgens de schrijver rammelen en ragden we ons door de set heen. oke. onze liedjes gaan niet foutloos. oke. we bestaan langer dan twee weken. maaaar. toch is er wel een positieve ondertoon te bespeuren. en ik ben vrij perfectionistisch aangelegd. zo wil ik met tennis binnen nu en twee jaar een balletje mee kunnen slaan in de 6 (iets waar sommige mensen 8 jaar over doen, wil ik in drie jaar wel halen). en zo wil ik ook binnen nu en een jaar (dus maart 2006) 15 optredens hebben gedaan (we hebben er nu 2, maar we kunnen pas weer rond november optreden), een demo hebben die goed klinkt, en, veel beter zijn. nu is dat laatste wel het grootste doel. desnoods sluit ik mij een half jaar op met mijn gitaar op mijn slaapkamer. heb zelfs na gedacht over thuiswerk zodat ik niet weg hoef en de hele dag tijdens mijn pauzes een beetje gitaar kan spelen en liedjes kan schrijven. juist.

lange post n'est pas? maar ik rammel en rag mij er wel doorheen alsof het een The Tommies liedje is.

en check die recensie even op de site van 3v12 amsterdam.